Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

ΚΥΚΛΑΔΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ


ΧΙΟΣ -ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ


ΛΕΥΚΑΔΑ - ΕΠΤΑΝΗΣΑ


ΘΕΩΡΙΑ ΚΛΑΣΜΑΤΙΚΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ


Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

ΠΕΡΙΟΔΕΙΕΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ


ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ


ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ


ΚΑΛΟΣΩΡΙΣΜΑ...


Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

ΣΧΕΔΙΑ ΚΑΙ... ΧΡΩΜΑΤΑ

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ- ΚΩΝ/ΝΑ ΣΟΥΡΤΖΗ

ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΗΣ

ΠΟΙΟΣ ΚΛΕΦΤΗΣ; ΣΚΙΤΣΟ ΤΗΣ ΚΩΝ/ΝΑΣ ΣΟΥΡΤΖΗ

ΠΑΡΑΤΗΡΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ- ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΣΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ- ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ... ΜΙΚΡΕΣ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ


ΜΙΑ ΑΛΛΟΚΟΤΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ
        
 
         Ήταν μια ζεστή μέρα στην πόλη Μάτζι. Καθόμουν στη βεράντα του σπιτιού μου και διάβαζα την εφημερίδα για τα νέα των αστροναυτών.
         Ξαφνικά το μάτι μου έπεσε στο κείμενο του διάσημου αστροναύτη Τζούνα – Μπένα: « Το λουλούδι  Γουίκμαν που ανθίζει κάθε εκατό χρόνια στον απομακρυσμένο πλανήτη Σουίκ – Σουκ». Σύμφωνα με τον καθηγητή Τζούνα – Μπένα, το λουλούδι θα άνθιζε σε δυο μέρες στις έξι το πρωί ακριβώς!
         Αμέσως αποφάσισα ότι ήθελα πολύ να δω αυτό το υπέροχο θέαμα. Τηλεφώνησα στη φίλη μου Θωμαή και στον φίλο μου τον Πέτρο για να μάθω αν ήθελαν να ταξιδέψουν μαζί μου στο διάστημα. Αυτοί ενθουσιάστηκαν με την ιδέα μου και αρχίσαμε αμέσως να ετοιμάζουμε την αποστολή μας.
  Επιλέξαμε για μεταφορικό μέσο το ιπτάμενο γουρούνι μου, τη Μοραμπελόλα. Ήταν το πιο γρήγορο ιπτάμενο γουρούνι της πόλης και μου το είχε χαρίσει η γιαγιά μου όταν επέστρεψε από την  Ισπανία.
Το επόμενο πρωί ήταν όλα έτοιμα! Βάλαμε τις διαστημικές μας στολές, ανεβήκαμε και οι τρεις στη ράχη του γουρουνιού και εκείνο ξεδίπλωσε τα τεράστια φτερά του και ξεκίνησε για τον πλανήτη Σουίκ – Σουκ.
Το ταξίδι ήταν πολύ επικίνδυνο. Στα μισά της διαδρομής πέσαμε πάνω στους τρομερούς «υπναράδες μετεωρίτες», που είναι τεράστιοι βράχοι, ο ένας επάνω στον άλλο. Ευτυχώς είχα πάρει μαζί μου ειδική καυτερή τροφή για τη Μοραμπελόλα και έτσι οι φλόγες που έβγαιναν από το στόμα της έσπαζαν κάθε βράχο.
Καταφέραμε να γλιτώσουμε από τους μετεωρίτες, αλλά σε τρεις ώρες θα άνθιζε το μαγικό λουλούδι. Έπρεπε να πάμε πιο γρήγορα άμα θέλαμε να προλάβουμε. Η super τροφή που είχαμε μαζί μας βοήθησε το γουρούνι να αναπτύξει μεγαλύτερη ταχύτητα και μέσα σε δυο ώρες είχαμε φτάσει στον προορισμό μας.
 Φτάσαμε στον πλανήτη. Δεν γνωρίζαμε σε ποιο σημείο του πλανήτη θα το βρίσκαμε. Ευτυχώς μας βοήθησε η φίλη μου η Γουίλα που έμενε χρόνια στον πλανήτη Σουίκ – Σουκ. Το λουλούδι ήταν κίτρινο με κατακόκκινες βούλες. Είχε τέσσερα μεγάλα και τέσσερα μικρά φύλλα. Ήταν σαν να σου χαμογελούσε. «Πανέμορφο» σκεφτήκαμε όλοι και αρχίσαμε να το φωτογραφίζουμε πριν κλείσει τα πέταλά του για τα επόμενα εκατό χρόνια.
Τότε πρόσεξα το πανέμορφο κολιμπρί, που ήταν ο φύλακας του λουλουδιού, να πετάει γύρω του και να τιτιβίζει χαρούμενο! Μας πλησίασε και μας έδωσε από ένα κόκκο γύρης. Η μυρωδιά σου προκαλούσε ζάλη  και ένιωθες πολύ περίεργα. Μετά από λίγο όλοι χαμογελούσαμε ασταμάτητα… Ήταν σίγουρα μια απίστευτη κατάσταση!
         Στο ταξίδι της επιστροφής ήμασταν όλοι πολύ συγκινημένοι και χαρούμενοι που πετύχαμε το σκοπό μας. Οι σπάνιες φωτογραφίες μου δημοσιεύθηκαν στο επόμενο τεύχος της εφημερίδας των αστροναυτών και εγώ έγινα διάσημη σε όλο τον κόσμο!

ΟΤΑΝ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΣΕΡΦΑΡΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ


Το  σκιάχτρο                                                      


Με κουρέλια είμαι ντυμένος
 δράκος φύλακας στο δέντρο.
Με ‘φτιαξε ο γεωργός
για να διώχνω τα πουλιά.
Μέσα-μέσα στην καρδιά μου
άχυρο έβαλε βαθιά.
Να φωλιάζει, να αγκαλιάζει
 με αγάπη τα παιδιά.
Και το τρύπιο μου καπέλο
με φυτά  είναι σπαρμένο.
Τα σπουργίτια στήνουν φωλιά
με τραγούδι και χαρά.
Τι ωραία, τι καλά,
όλοι φίλοι με κοιτούν
και τραγούδι αρχινούν!!!
 Μαντώ Λουκάκη

ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ... ΜΙΚΡΕΣ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ


Το σκιάχτρο Ρομπότ !

Ήταν μια συνηθισμένη μέρα στα γραφεία της ΟΠΣ (Ομάδα Παρακολούθησης Σκιάχτρων). Εκεί που όλα πήγαιναν μια χαρά, κάποια στιγμή χτύπησε ο συναγερμός και όλοι πανικοβλήθηκαν. Ο διοικητής της ομάδας πήγε στην οθόνη απ’ όπου παρακολουθούν όλα τα σκιάχτρα και άρχισε να φωνάζει «παιδιά, παιδιά, ελάτε γρήγορα».
 «Τι συμβαίνει?» ρώτησαν τότε οι εργαζόμενοι.
«Οι καρακάξες κατάλαβαν ότι το σκιάχτρο είναι ψεύτικο και κατέλαβαν όλο το χωριό»!!! τους απάντησε ο Διοικητής. Τα έχασαν τότε όλοι, δεν ήξεραν τι να κάνουν, ώσπου χτύπησε το  κουδούνι!
Μόλις άνοιξαν την πόρτα είδαν κάποιους τύπους σαν τους άντρες με τα μαύρα, και πίσω τους βρισκόταν ένα κουτί πιο μεγάλο και απ’ αυτούς!
«Ποιοι είστε εσείς?» ρώτησε ο καθηγητής φανερά αγχωμένος και πήρε την απάντηση  «Είμαστε από την Μ.Κ.Α.Τ. (Μυστική Κυβέρνηση Αγροτικής Τεχνολογίας), ήρθαμε γιατί πληροφορηθήκαμε πως οι καρακάξες έμαθαν ότι το σκιάχτρο είναι ψεύτικο.  Σας φέραμε λοιπόν ένα νέο μοντέλο τελευταίας τεχνολογίας και σας το παρουσιάζουμε. Το σκιαχτρορομπότ!» 
Όλοι έμειναν άφωνοι βλέποντας τον καινούργιο δρακοφύλακα που αντί για αχυρένια είχε ατσάλινη καρδιά, αντί για ένα τρύπιο καπέλο είχε έναν ανιχνευτή εντοπισμού πουλιών και αντί για κλαδιά είχε όπλα στα χέρια.
Μόλις το έβαλαν στην θέση του παλιού σκιάχτρου, το ρομπότ άρχισε να πυροβολάει και να σκοτώνει τα πουλιά. Εκείνη τη στιγμή ο διοικητής της ομάδας έριξε μια ματιά στο παλιό σκιάχτρο, το οποίο το είχε βάλει για διακοσμητικό στο Κέντρο Ελέγχου. Τότε πρόσεξε ότι το σκιάχτρο έδειχνε λυπημένο, σαν να του μίλαγε θλιμμένα, ενώ έξω τα πουλιά πέθαιναν.
Ο διοικητής ένιωσε περίεργα. Το λυπημένο σκιάχτρο του έδειξε τι έπρεπε να κάνει. Σκέφτηκε αρκετές ώρες κλεισμένος στο γραφείο του. Στο τέλος βγάζοντας ένα βαθύ και δυνατό αναστεναγμό, σηκώθηκε από την καρέκλα του, κοίταξε το σκιάχτρο και μονολόγησε: «είσαι τυχερός, επιστρέφεις στα καθήκοντά σου».
Το σκιάχτρο χαμογέλασε αμυδρά. Θα ήταν πάλι στη θέση του ως δρακοφύλακας.
Τι όμορφο που ακουγόταν, γέλαγαν και τα αυτιά του! Όταν δε ξαναβρέθηκε στη θέση του εκτοπίζοντας το νέο σκιαχτρορομπότ μέχρι και το τρύπιο του καπέλο χαμογέλασε! Τότε, σαν από θαύμα, άνοιξαν οι ηλιόσποροι διάπλατα τα φύλλα τους σε μια βαθιά υπόκλιση χαράς!
Αυτό το σκιάχτρο το είχαν όλοι στην καρδιά τους 
κι αυτό είχε στην καρδιά του μια φωλιά για όλους !!!


                                                                                                    Νίκος Μακρής

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΙΑΣ


ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ






   Εδώ κι ένα μήνα, στην τάξη μας - με τη βοήθεια της δασκάλας μας - έχουμε δημιουργήσει «Λέσχη Ανάγνωσης» ενταγμένη στο πρόγραμμα για την «Φιλαναγνωσία».
   Ο σκοπός του προγράμματος είναι τα παιδιά να έρθουν πιο κοντά στα βιβλία. Να τα καταλάβουν, να ταξιδέψουν με αυτά σε κόσμους μαγικούς και φανταστικούς πέρα από κάθε όριο και κάθε λογική, να τα αγαπήσουν. Να μάθουν ότι βιβλίο δε σημαίνει μόνο υποχρεωτικό διάβασμα. Το βιβλίο μπορεί να μας διασκεδάσει, να μας αποκαλύψει γνώσεις και μυστικά της ζωής αβίαστα, να μας μάθει  ακόμη και να αρθρώνουμε, να τονίζουμε, να διαβάζουμε με μεγαλύτερη ευχέρεια.
   Μέσα στα πλαίσια της Λέσχης ανάγνωσης κάθε εβδομάδα μια ομάδα αναλαμβάνει να διαβάσει, να κατανοήσει, να αναλύσει τους  ήρωες και τους χαρακτήρες ενός βιβλίου, να βρει κοινά σημεία με το σήμερα, να ζωγραφίσει  εικόνες που τους δημιουργήθηκαν από την ανάγνωση του βιβλίου.
   Τα παιδιά, μόλις τους δοθεί το βιβλίο το χωρίζουν σε 6 ή 7 ίσα μέρη (ανάλογα με το πόσα άτομα είναι στην ομάδα).  Μοιράζουν τις ενότητες του βιβλίου και κατά την διάρκεια της εβδομάδας το ανταλλάσσουν για να προλάβουν να το διαβάσουν και να το δουλέψουν όλοι.
   Στο τέλος κάθε εβδομάδας τα παιδιά παρουσιάζουν την δουλειά τους είτε δραματοποιώντας κάποια μέρη - που πιθανώς να τους προκάλεσαν κάποια έντονα συναισθήματα, είτε μέσα από κάποια σκίτσα ή ζωγραφιές τους είτε, άλλοτε, δίνοντάς μας  μια πλήρη περιγραφή και περίληψη του της ιστορίας. Ταυτόχρονα μια άλλη ομάδα αναλαμβάνει δράση!  
   Μέσα από το πρόγραμμα - κατά τη  δική μου άποψη - τα παιδιά δένονται με τα βιβλία, γίνονται αχώριστοι φίλοι τους και μοιράζονται  χαρμόσυνα αλλά και δραματικά γεγονότα που τους απασχολούν. Μαθαίνουν να τα εκτιμούν, γιατί κάθε βιβλίο, από το πιο μικρό έως το πιο μεγάλο, κρύβει βαθιές αλήθειες μέσα από τις οποίες τα παιδιά παίρνουν ηθικά διδάγματα χρήσιμα για την υπόλοιπη ζωή τους. Μέσα από αυτά μαθαίνουν να αγαπούν αλλά και να λένε ΟΧΙ. Μαθαίνουν πως να εκφράζουν ελεύθερα τη γνώμη τους, να σέβονται αλλά και να γίνονται άξια προς σεβασμό. Γνωρίζουν νέες έννοιες, καινούριες λέξεις και διαφορετικούς τρόπους έκφρασης. Μαθαίνουν πώς να είναι ελεύθεροι άνθρωποι, πως να ζουν μέσα σε μια δημοκρατική χώρα όπου όλοι είναι ίσοι, αποκτούν κριτική θέση και άποψη. Μαθαίνουν για την ελευθερία του πνεύματος, της σκέψης και τους περιορισμούς που θέτει μία καλή ανάγνωση ενός βιβλίου…
 
ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ…!
  ΝΙΚΟΛΕΤΑ  ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΟΥ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ




Περιβάλλον- Μόλυνση

  Αν κοιτάξουμε ψηλά , θα δούμε τα σύννεφα και το γαλανό ουρανό. Μα υπάρχουν κι άλλα πράγματα εκεί ψηλά, που δεν μπορούμε να τα δούμε. Και μερικά απ' αυτά είναι βλαβερά για τη Γη μας. 
  Η όξινη βροχή είναι πάρα πολύ βλαβερή για τα φυτά , τα ποτάμια και τις λίμνες , καθώς και για τα πλάσματα που ζουν εκεί. Σε μερικούς τόπους σκοτώνει ακόμα και τα δάση. Επίσης μολύνει το νερό που πίνουν τα ζώα και οι άνθρωποι.
    Όλα ξεκίνησαν όταν  οι άνθρωποι άρχισαν να φτιάχνουν εργοστάσια. Αυτά τα εργοστάσια και πολλά από τα πράγματα που παράγουν, όπως  τα αυτοκίνητα, αφήνουν πολλά βλαβερά αέρια στον αέρα. Τα αυτοκίνητα μολύνουν την ατμόσφαιρα ακόμα περισσότερο.
   Ο μολυσμένος αέρας δεν κάνει κακό μονάχα στους ανθρώπους και τα ζώα , αλλά και στα δέντρα και τα άλλα φυτά . Και σε μερικούς τόπους κάνει κακό ακόμα και στη σοδειά - στην αγροτική παραγωγή  και στα τρόφιμα που τρώμε. Γι' αυτό κι εμείς πρέπει να καθαρίσουμε τον αέρα που εισπνέουμε.
   Τα ποτάμια και οι λίμνες μολύνονται, γιατί κάποιοι αδειάζουν εκεί σκουπίδια και δηλητηριώδη χημικά.  
   Η θάλασσα, που σ' αυτή ζουν τόσο πολλά πλάσματα, εδώ και κάμποσο καιρό χρησιμοποιείται για να πετιούνται εκεί σκουπίδια και δηλητηριώδη χημικά.

          Μαντώ Λουκάκη




 Υπάρχουν πολλά αδέσποτα σκυλιά στα Πεύκα. Κάποια απ' αυτά είναι άγρια και υπάρχει κίνδυνος αν εξαγριωθούν να επιτεθούν σε κάποιο κάτοικο. Στη γειτονιά μου περιφέρονται και ζουν κάπου στα 4 αδέσποτα σκυλιά. Ευτυχώς αυτά είναι ήμερα. Συνήθως είναι σκυλιά που ανήκαν σε κάποιους οι οποίοι για κάποιους λόγους δε μπορούσαν να τα κρατήσουν άλλο και τα άφησαν ελεύθερα. Επειδή όμως υπάρχει πάντα ο φόβος να μεταδώσουν κάποιο ιό ή να επιτεθούν σε παιδιά καλό θα ήταν η πολιτεία να τους βρει κάποιο άσυλο.
Όταν γυρνάω από το σχολείο με τα πόδια 2 απ' αυτά με ακολουθούν. Κάποια από αυτά πεινάνε και είναι αδύνατα. Τα κόπρανά τους αποτελούν εστίες μόλυνσης. Πολλές φορές βλέπουμε κόπρανα στη μέση του πεζοδρομίου.

Χρήστος 
Αθανασιάδης
Στ'1   


Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

ΟΤΑΝ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΣΕΡΦΑΡΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ

ΤΟ ΓΑΤΑΚΙ

Έξω από το παραθυράκι
βλέπω ένα μικρό γατάκι
την ουρά του μου κουνάει
και γλυκά χαμογελάει

Έχει τρίγωνα για αυτάκια
και δυο πονηρά ματάκια
μια κατάμαυρη μυτούλα
και μια κόκκινη γλωσσούλα

Στο σπιτάκι μου το παίρνω
το ταϊζω και το πλένω
κάνει χίλια δυο χαδάκια
κι άλλα τόσα παιχνιδάκια

Η μανούλα μου θυμώνει
που το σπίτι το λερώνει
μα εγώ το καθαρίζω
και συνέχεια το φροντίζω......




ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΟΥ